/recenzja uczniowska/
Dnia 12 grudnia 2016roku wychowankowie uczestniczyli w spektaklu pt.: ,,Kolorowa czyli biało - czerwona”, w wykonaniu aktora teatrów warszawskich /Dramatycznego i Rampa/Dominika Rybiałka i Bartłomieja Miernika, który był jednocześnie reżyserem. Pan Dominik grał rolę „Huberta”, który postanawia sprzeciwić się panującemu wszędzie marazmowi.Bohater Hubert wchodząc do sali próbował nawiązać z nami kontakt. Ogłosił nam,iż kandyduje na przewodniczącego samorządu szkolnego podając się za ucznia Szkoły nr 2 w Ostrowcu Św. Aktor nie zaczął od przedstawienia listy swoich zalet, które czyniłyby go idealnym kandydatem na przewodniczącego. Przeciwnie. Wspomina, że do tej pory nie brał czynnego udziału w życiu społeczności szkolnej. Lecz gdy zobaczył na portalu społecznościowym „Ludmiłę’’ Ukrainkę mieszkającą w Polsce, nie mającą jak wrócić do domu oznajmił, że musi jej pomóc. Porównał wyglądem do „ Ludmiły ’’ naszą koleżankę, mówiąc przy tym słowa „Ty jesteś ładniejsza, a w dodatku mówisz po polsku”, manipulując w ten sposób młodzieżą.
Od początku rozmawia z młodzieżą jak ze swoimi kolegami i koleżankami, solidaryzuje się z nimi, mówi o niesprawiedliwym systemie nauczania i narzeka na nauczycieli. Jest przy tym wesoły, prawi komplementy, a nawet częstuje kanapkami, które jego zdaniem są zrobione z polskiej pszenicy, masła i sera. Przekonuje nas abyśmy wspierali Polskę. Wiele razy podkreśla swoją dumę z tego, że jest Polakiem. Szybko rozbudowuje swoją wypowiedź – mówiąc, że jest Polakiem, a nie jakimś „cyganem’’ albo „ Rumunem‘’. Po chwili zaczyna opowiadać żarty o Żydach, pytając nas czy też jakieś znamy. Opowiada też o pracującej za granicą matce nie oszczędzając krytycznych i ostrych słów pod jej adresem, ponieważ jego zdaniem zdradziła Ojczyznę. Na zakończenie Hubert pyta uczniów o to, kto odda na niego głos odwracając się tyłem do widowni i każąc liczyć głosy naszej rówieśniczce. Kandydaturę poparło większość młodzieży. Po spektaklu reżyser Bartłomiej Miernik i aktor Dominik Rybiałka zaczęli dyskusję, która miała na celu wyjaśnienie z jakiego powodu młodzież zagłosowała na niego. Dopiero w trakcie dyskusji zdaliśmy sobie sprawę z tego, że zostaliśmy zmanipulowani przez chłopaka głoszącego szowinistyczne hasła, nie zawsze postępującego z deklarowanymi wartościami, za to doskonale wiedzącym, jak wzbudzić sympatię i podziw wśród młodych ludzi. Spektakl był psychologicznym eksperymentem mówiącym o tym, że człowiek jest w stanie uwierzyć w każdą głupotę. Uczniowie uczestniczyli w ważnej lekcji „ patriotyzmu jutra’’. Młodzież zaobserwowała jak trudno być patriotą tu i teraz. Na pewno nie wystarczy tylko uczestniczyć w świętach państwowych z flagą w ręku. Młodzież uczulona została „gdzie przebiega cienka granica między patriotyzmem a nacjonalizmem i czy w porę ją zauważą”. Wzbogaceni o doświadczenia, z pewnością dokonywać będą rozsądnych wyborów w przyszłym życiu.
