Asertywność jest o tyle wspaniałą cechą, że im większą wykazujesz się asertywnością, tym większym szacunkiem darzą Cię inni. Wbrew powszechnej opinii asertywność nie jest umiejętnością mówienia „nie”. To raczej umiejętność negocjacji i dojścia do kompromisu. Zwróć uwagę na to, że każda osoba ma prawo mieć swoje zdanie na dany temat, więc zwracanie się do kogoś „nie masz racji” jest z góry założeniem błędnym. Nasze myśli i wartości, jakie wyznajemy, zależą w dużej mierze od naszego wychowania, doświadczenia, sytuacji, w których kiedyś się znaleźliśmy. Należy więc nie negować opinii drugiej osoby, tylko w przyjazny i przystępny sposób przedstawić swoją opinię.
Być asertywnym, to wiedzieć, że mam prawo:
1. Prosić o to, czego chcę, lecz nie wymagać tego.
2. Mieć i wyrażać swoje zdanie.
3. Podejmować decyzję i ponosić ich skutki.
4. Nie wiedzieć, nie znać, nie rozumieć.
5. Do swojej prywatności.
6. Decydować, czy chce się angażować w problemy innych ludzi.
7. Zmieniać się i korzystać ze swoich praw.
8. Popełniać błędy.
9. Odnosić sukcesy.
10. Zmieniać zdanie.
11. Żyć swoim życiem i decydować się na to, co i kogo do niego zapraszam.
12. Pozwalać sobie na robienie rzeczy, na które mam ochotę.
Zachowanie asertywne polega na uznawaniu, że jest się tak samo ważnym, jak inni, na reprezentowaniu własnych interesów z
uwzględnieniem interesów drugiej osoby, oznacza korzystanie z osobistych praw bez naruszania praw innych.
Charakteryzuje postawę akceptacji siebie, szacunku do siebie i innych.
